مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبت‌های ویژه ایران

چکیده مقدمه و هدف: کاهش درد پس از جراحی، بویژه به شیوه¬های غیر دارویی همواره یکی از چالش¬های پزشکی است. بدین منظور مطالعه حاضر با هدف مطالعه اثربخشی دستبند دکا-تیتان بر کنترل درد بیماران پس از جراحی فتق اینگوینال انجام شد. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی نصادفی دوسوكور، 60 بیمار تحت جراحی فتق اینگوینال در بیمارستان شهید باهنر کرمان در سال 1397، در دو گروه مداخله و شاهد، مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از آموزش بیماران برای ارزیابی درد خود با استفاده از مقیاس دیداری درد، برای گروه مداخله، دستبند دکا- تیتان با سیستم انتقال پیام از دو سوی نخاع به سمت دستبند توسط دو الکترود پوستی استفاده شد. در گروه شاهد، از یک دستبند پلاستیکی بدون خواص ضد درد به عنوان دارونما استفاده شد. برای هر دو گروه، در زمان شدت درد، پتدین، به عنوان مسکن استفاده گردید. درد، قبل از جراحی، و سپس 2 ساعت، 6 ساعت، 12 ساعت و 24 ساعت پس از جراحي مورد ارزيابي قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ آماری تی مستقل مورد بررسی قرار گرفتند. سطح معني¬داري آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: میانگین سن گروه مداخله 75/17±47/50 سال و میانگین سن گروه شاهد 59/15±16/42 سال بود (059/0=p). تفاوت نمرات درد دو گروه مداخله و شاهد، دو ساعت (242/0=p)، 6 ساعت (453/0=p)، 12 ساعت (387/0=p) و 24 ساعت پس از جراحی (533/0=p) معنی¬دار نبود. همچنین، میزان مسکن دریافتی در گروه مداخله و شاهد در زمان¬هاي مختلف اندازه¬گيري تفاوت معني¬داري نداشت (05/0

آسیب های کلیوی ، بعنوان یک معضل عمده در سطح بهداشت جهانی مطرح می باشد که به دلایل متعددی همچون ایسکمی با خونرسانی مجدد ، جراحی های قلبی – عروقی و تجویز رادیو داروها ایجاد میشود. بررسی های صورت گرفته بر روی بیماران دچار اختلالات حاد و مزمن کلیوی نشان از برهم خوردن تعادل اکسیژن در این بیماران حکایت داشته است. در نتیجه این فعل و انفعالات بافت کلیوی دچار فیبروز و آسیب های غیرقابل برگشت خواهد شد. بدین ترتیب توجه به اکسیداسیون هدفمند بافت کلیوی جهت درمان و یا تقلیل آسیب های کلیوی در دستور کار بسیاری از تیم های درمانی قرار گرفته است.

سابقه و هدف: جراحی‌های ارتوپدی با خونریزی و نیاز به تزریق خون بالایی همراه هستند. ترانکسامیک بعنوان دارویی جهت کاهش این موارد طی جراحی مطرح می‌باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر داروی ترانکسامیک اسید بر خونریزی ناشی از اعمال جراحی شکستگی استخوان ران بود. روش پژوهش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی ، 90 بیمار مبتلا به شکستگی استخوان ران تحت عمل جراحی باز و پلاک‌گذاری مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای دموگرافیک همچون سن و جنس و متغیرهای بالینی همچون میزان هموگلوبین و میزان خونریزی قبل و بعد از عمل جراحی در بیماران ثبت شد. یافته‌ها: از لحاظ میزان تغییرات هموگلوبین ، در گروه شاهد که تزریق خون حین عمل نداشتند ؛ هموگلوبین قبل و بعد از عمل به میزان mg/dL 43/0±68/1 و در گروه مورد این میزان mg/dL 31/0±91/0 کاهش داشته است. این اختلاف بین دو گروه مورد و شاهد از لحاظ آماری معنادار بود (001/0p<). هموگلوبین قبل و بعد از عمل در افراد بدون تزریق خون حین عمل به ترتیب mg/dL 91/0±02/12 و 89/0±8/10 (001/0p<) و در افراد با تزریق خون حین عمل به ترتیب mg/dL 59/0±37/11 و 63/0±83/9 (001/0p<) بود. میزان خونریزی حین عمل در گروه شاهد و مورد به ترتیب ml 74/121±78/513 و 08/68±11/325 (001/0p<) و میزان خونریزی در 6 ساعت بعد از عمل در گروه شاهد و مورد به ترتیب ml 60/9±22/36 و 95/8±89/22 (001/0p<) بود. میانگین خونریزی طی 6 ساعت بعد از جراحی بین دو گروه مورد و شاهد در رده‌های سنی مختلف و بین دو جنس مورد بررسی قرار گرفت. اختلاف بین دو گروه مورد و شاهد از لحاظ رده‌های مختلف سنی و بین دو جنس معنادار بود. نتیجه‌گیری: بر‌اساس این مطالعه داروی ترانکسامیک‌اسید دارای اثرات مفیدی در کاهش خونریزی و کاهش میزان انتقال خون حین عمل در بیماران تحت جراحی شکستگی استخوان ران داشته است.

زمینه و هدف: اضطراب تأثیر منفی بر بهبودی و ترمیم بافت داشته است و صرف انرژی روانی و جسمانی بسیار زیاد طی اضطراب می تواند موجب طولانی شدن زمان بستری در بیمارستان و تأخیر در ترخیص بیماران گردد. امروزه طب سنتی به عنوان یک روش غیردارویی در زمینه اضطراب مورد توجه قرار گرفته است؛ مطالعه‌ی حاضر با هدف مقایسه تاثیر عصاره گیاه هل و دیازپام بر سطح اضطراب بیماران انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی دوسوکور می‌باشد که جامعه آماری آن‌ را بیماران کاندید عمل جراحی ارتوپدی مراجعه‌کننده به بیمارستان امام علی (ع) شهر بجنورد در سال 1396 تشکیل دادند.60 بیمار به روش در دسترس انتخاب و به‌ صورت تخصیص تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول، 10 قطره عصاره گیاه هل و گروه دوم، 5 میلی‌گرم دیازپام را شب قبل از عمل جراحی به ‌صورت خوراکی دریافت کردند. اضطراب بیماران در دو گروه، شب قبل از عمل و یک ساعت قبل از شروع جراحی با استفاده از ابزار سنجش اضطراب اشپیل‌برگر اندازه‌گیری شد. تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری کای‌دو و آنایز واریانس با اندازه های تکراری تحت ‌نرم‌افزار آماری ۱۶ SPSS انجام شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج ازمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری، تفاوت معنی داری بین دو گروه از لحاظ نمره کل اضطراب در مرحله بعد از مداخله وجود ندارد (1/000>P). نتیجه‌گیری: عصاره گیاه هل می‌تواند همانند دیازپام خوراکی منجر به کاهش اضطراب بیماران قبل از جراحی ارتوپدی شود. با توجه به عوارض کمتر داروهای گیاهی نسبت به داروی دیازپام، می‌توان از این گیاه جهت کاهش اضطراب قبل از عمل استفاده کرد.

مقدمه: درد زایمان و احساس نگرانی و ترس حاصل از آن جزو چالش برانگیزترین مسائل موجود در زندگی زنان است. در بین روش‌های مؤثر بیدردی در زایمان، روش Combined Spinal-Epidural Analgesia (CSE A) جزو پرطرفدارترین روش‌های تسکین درد زایمان است. با این وجود در میان مطالعات انجام شده برای بررسی اثرات روش‌های بیدردی دارویی زایمان ، تعداد انگشت شماری از مطالعات، "روش  CSE A" را با " روش‌های بدون بیدردی No Analgesia))" مقایسه کرده‌اند. هدف ما از انجام این مطالعه این بود که بدانیم روند زایمان Labor وتولد نوزاد delivery درزنان نخست زایی که CSE  گرفتند وزنان نخست زایی که هیچ بیدردی نگرفتند چه تفاوتهایی دارد.

با معرفی COVID 19 در چین ، تغییرات عمده ای در نحوه مدیریت بیماران ایجاد شده است. . توصیه های عمومی برای حداقل جراحی ها فقط در موارد اضطراری توصیه می شود. مراکز مختلف تجربیات تلخ از عوارض و تغییرات نتیجه بیماران را گزارش کردند. در این میان ، دو گروه از بیماران با وجود خطرات COVID 19 ، بیماران سرطانی و بیمارانی که نیاز به جراحی فوری دارند ، نیاز به جراحی دارند. . در این مطالعه ، ما تجربه خود را از جراحی در این دو گروه از بیمارانی که در اوج شیوع COVID 19 تحت عمل جراحی قرار گرفتند ، گزارش می کنیم.