مقایسه اثر آدنوزین و وراپامیل در درمان تاکی‌کاردی فوق بطنی حمله‌ای (PSVT)
مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبت‌های ویژه ایران,
,
1 تیر 2018
,
صفحه 11-20
چکیده
مقدمه:تاکی‌کاردی حمله ای فوق بطنی (PSVT) یکی از اورژانس های پزشکی و یک اتفاق شایع بالینی است که جامعه بزرگی از موارد بیماران تاکی کارد مراجعه کننده به اورژانس را شامل می شود.سال‌ها درمان انتخابی PSVT وراپامیل بود.تبدیل PSVT به ریتم سینوسی با داروی وراپامیل در کارآزمایی‌های بالینی گذشته 60 تا 100 درصد گزارش شده است. آدنوزین نیزیک داروی ضد آریتمی است در درمان PSVT بکار می‌رودو جدیدتر از وراپامیل است و شروع اثر آن سریعتر از وراپامیل است. با توجه به اینکه کشور ایران جزء مناطق با دسترسی کمتر به داروی آدنوزین است و همچنین کمتر مطالعه ای درباره اثرات و عوارض این دارو در ایران صورت گرفته است،در این مطالعه قصد داریم به بررسی اثر این دو دارو در درمان PSVT و همچنین عوارض جانبی آنها در بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس بپردازیم.روش اجرا:در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد بیماران 66 نفر بودند. تعداد 33 نفر در گروه آدنوزین و 33 نفر در گروه وراپامیل شرکت داشتند.ویژگی های پایه ، اثر این دو دارو در درمان PSVT و همچنین عوارض جانبی آنها بین دو گروه مقایسه شد.نتایج:تعداد 66 بیمار (33 نفر تحت درمان با آدنوزین و 33 نفرتحت درمان با وراپامیل ) مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی افراد در این مطالعه 51.92±17.70 سال بود. از کل افراد 33 نفر (50%) مذکر و 33 نفر (50%) مونث میباشند. در گروه آدنوزین 17 نفر (8/25%) مرد و 16 نفر (2/24%) زن بودند. در گروه وراپامیل 16 نفر (2/24%) مرد و 17 نفر (8/25%) زن بودند. مقایسه نتایج به دست آمده نشان داد میانگین ضربان قلب پس از درمان در کل افراد79.46±10.67 بود که در مقایسه با قبل از درمان 153.71±24.02 کاهش قابل ملاحظهای را در هر دو گروه نشان میدهد (P<0.001). میانگین ضربان قلب بعد از درمان در گروه آدنوزین 87.27±8.39 و در گروه وراپامیل 71.66±5.95 است و بین دو گروه از لحاظ ضربان قلب بعد از درمان تفاوت معنیداری مشاهده میشود (0.001P<) از بین کل افراد 12 نفر (2/18%) عود داشتند که در گروه آدنوزین 6 نفر (1/9%) و در گروه وراپامیل 6 نفر (1/9%) عود داشتند. بین دو گروه از نظر داشتن عود اختلاف معنیداری وجود نداشت (P=0.998)میانگین مدت زمان تبدیل به ریتم سینوسی در کل افراد32.04±12.79 دقیقه بود. میانگین مدت زمان تبدیل به ریتم سینوسی در گروه وراپامیل36.06±12.97 دقیقه و در گروه آدنوزین 28.03±11.45 دقیقه است و بین دو گروه از لحاظ مدت زمان تبدیل به ریتم سینوسی بعد از درمان اختلاف معنیداری مشاهده میشود (P=0.010)نتیجه گیری: میزان اثر بخشی داروی وراپامیل در مقایسه با آدنوزین در درمان PSVT بیشتر است ولی این دارو در مدت زمان بیشتری این اثربخشی خود را نشان میدهد .از نظر میزان عوارض جانبی به جز سردرد که در بیماران تحت درمان با آدنوزین بیشتر بود در سایر موارد بین دو دارو تفاوتی وجود نداشت.کلیدواژه ها : آدنوزین، وراپامیل، PSVT، عوارض جانبی- آدنوزین؛ وراپامیل؛ PSVT؛ عوارض جانبی
ارجاع به مقاله
مراجع
Al-Zaiti SS, Magdic KS. Paroxysmal Supraventricular Tachycardia: Pathophysiology, Diagnosis, and Management. Crit Care Nurs Clin North Am. 2016;28(3):309-16.
Chiang JK, Kao HH, Kao YH. Association of Paroxysmal Supraventricular Tachycardia with Ischemic Stroke: A National Case-Control Study. J Stroke Cerebrovasc Dis. 2017.
Delaney B, Loy J, Kelly AM. The relative efficacy of adenosine versus verapamil for the treatment of stable paroxysmal supraventricular tachycardia in adults: a meta-analysis. Eur J Emerg Med. 2011;18(3):148-52.
Gill BU, Bukhari SN, Rashid MA, Saleemi MS, Zaffar MZ. Comparing the efficacy of intravenous adenosine and verapamil in termination of acute paroxysmal supra ventricular tachycardia. J Ayub Med Coll Abbottabad. 2014;26(1):29-31.
Marrouche NF, SippensGroenewegen A, Yang Y, Dibs S, Scheinman MM. Clinical and electrophysiologic characteristics of left septal atrial tachycardia. J Am Coll Cardiol. 2002;40(6):1133-9.
Cheng KA, Intravenous Adenosine versus Verapamil in Terminating Episodes of Paroxysmal Supraventricular Tachycardia Study G. [A randomized, multicenter trial to compare the safety and efficacy of adenosine versus verapamil for termination of paroxysmal supraventricular tachycardia]. Zhonghua Nei Ke Za Zhi. 2003;42(11):773-6.
Innes JA. Review article: Adenosine use in the emergency department. Emergency medicine Australasia : EMA. 2008;20(3):209-15.
Brady WJ, Jr., DeBehnke DJ, Wickman LL, Lindbeck G. Treatment of out-of-hospital supraventricular tachycardia: adenosine vs verapamil. Acad Emerg Med. 1996;3(6):574-85.
Lim SH, Anantharaman V, Teo WS, Chan YH. Slow infusion of calcium channel blockers compared with intravenous adenosine in the emergency treatment of supraventricular tachycardia. Resuscitation. 2009;80(5):523-8.
Steinbeck G, Reithmann C. Paroxysmal supraventricular tachycardia: preferential use of either adenosine or verapamil is dependent on the rate of tachycardia. Eur Heart J. 2004;25(15):1277-8.
Ballo P, Bernabo D, Faraguti SA. Heart rate is a predictor of success in the treatment of adults with symptomatic paroxysmal supraventricular tachycardia. Eur Heart J. 2004;25(15):1310-7.
Vranic, II, Matic M, Perunicic J, Simic T, Soskic L, Milic N. Adenosine cardioprotection study in clinical setting of paroxysmal supraventricular tachycardia. Prostaglandins Leukot Essent Fatty Acids. 2006;74(6):365-71.
Holdgate A, Foo A. Adenosine versus intravenous calcium channel antagonists for the treatment of supraventricular tachycardia in adults. Cochrane Database Syst Rev. 2006(4):CD005154.
Stengaard C, Eiskjaer H, Jensen HK. [Fulminant acute heart failure following intravenous bolus administration of verapamil in a patient with supraventricular tachycardia]. Ugeskr Laeger. 2013;175(1-2):54-5.
- چکیده مشاهده شده: 15804 بار
- PDF دانلود شده: 716 بار