بررسي موانع ايمني عابران پياده و محدوديتهاي پيادهروي در تهران- مطالعه کيفي
ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها,
دوره 5 شماره 4 (2017),
13 March 2018,
صفحه 192 - 185
https://doi.org/10.22037/meipm.v5i4.20719
سابقه و هدف:امروزه ايجاد محيط مناسب و ايمن براي تردد عابران موردتوجه خاص برنامه ريزان حملونقل شهري قرار دارد. پيادهروي سادهترين و طبيعيترين شکل جابجايي است و براي سلامتي، کاهش آلودگي هوا و کاهش ترافيک توصيه ميشود، اما چالشهاي بسياري در اين حوزه وجود دارد. مطالعه باهدف بررسي موانع ايمني عابران پياده و محدوديتهاي پيادهروي در تهران اجرا شد.
روش بررسي: مطالعه با روش کيفي و از طريق انجام مصاحبه نيمه ساختاريافته با 30 نفر از شهروندان شهر تهران در مناطق مختلف تهران انجام گرفت. ملاحظات اخلاقي مطالعه شامل معرفي پژوهشگر، ذکر انگيزه انجام مطالعه، محرمانه ماندن نام مصاحبهشونده و اخذ رضايت مصاحبهشونده جهت ضبط مکالمات بود. مصاحبهها، پس از پيادهسازي به روش تحليل محتوا مورد تحليل قرار گرفتند. روش نمونهگيري بهصورت هدفمند بود و افراد در گروههاي سني مختلف از عابران پياده و هم رانندگان انتخاب شدند. جهت اعتبار دادهها از معيارهاي مقبوليت، انتقالپذيري، همساني يا قابليت تصديق و تأييد پذيري يا قابليت اعتماد استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار MAXQDA نسخه 10 تحليل شدند.
يافتهها: هفت موضوع اصلي شامل عوامل کالبدي- فضايي، ايمني، امنيت، فرهنگي، قوانين پشتيبان حقوق عابران، فيزيولوژيک و رفتاري و اقليمي از مطالعه استخراج شد.
نتيجهگيري: بر پايه يافتههاي مطالعه، تفکيک دقيق و صحيح مسير عابر پياده از سواره، ايمنسازي مسير حرکت پياده، کف سازي مناسب و برداشتن موانع در پيادهروها، ايجاد مبلمان شهري، افزايش جاذبههاي شهري، بهسازي محيطزيست و ايجاد فضاي تميز و مطلوب، ايجاد پلهاي استاندارد روگذر و زيرگذر عابران پياده ميتواند برافزايش پيادهروي و ايمني عابران پياده تأثير مثبت داشته باشد.
How to cite this article:
Yousefinezhadi T, Soori H. Study of Obstacles and Restrictions of Pedestrians for Commuting on Foot in the City of Tehran: A Qualitative Study. J Saf Promot Inj Prev. 2017; 5(4):185-92.