مطالعه کیفی الگوهای تعامل پزشک و بیمار
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 7 شماره 25 (1396),
24 اسفند 2018
,
صفحه 17-29
https://doi.org/10.22037/bioeth.v7i25.17368
چکیده
زمینه و هدف: رابطه تعاملی میان پزشک و بیمار، دارای وجوه چندگانهای است. به هر روی، شیوه تعامل میان پزشک و بیمار، بر پیامدهای اجتماعی ـ روانی بیماران و چگونگی درمان آنها تأثیر میگذارد. این مطالعه در پی یافتن الگوی تعاملی در میان بیمار و پزشك مبتنی بر نظام معنایی بیماران مراجعهكننده به درمانگاه اقبال، شیراز بوده است.
مواد و روشها: در این مطالعه از روش تحلیل چارچوب به عنوان یكی از روشهای تحقیق كیفی استفاده شدهاست. نمونهها به صورت هدفمند انتخاب شده و تعداد آنها بر اساس قاعده اشباع نظری 20 نفر بود. برای گردآوری دادهها از مصاحبه عمیق فردی استفاده شد، اگرچه رویکرد عام در تحلیل چارچوب استقرایی است، اما این شکل از تحقیق هم مفاهیم پیشین و هم مفاهیم جدید را دربر میگیرد.
یافتهها: سه نوع الگوی تعاملی میان پزشکان و بیماران شامل مدل پزشکمحور، بیمارمحور و مشارکت دوجانبه پدیدار شد که البته غلبه با الگوی مشارکتی بود. همچنین مشارکتکنندگان به چهار تم اصلی در ارتباط با نحوه برخورد پزشکان و میزان رضایتمندی بیماران اشاره نمودند: نحوه برخورد دوستانه و عاطفی پزشک؛ اعتماد؛ شتابزدگی به عنوان ویژگی قرن معاصر؛ پول؛ و نظامهای تخصصی دانش.
نتیجهگیری: ریشههای اساسی رضایتمندی و عدم رضایتمندی بیماران بر اساس نظریات گیدنز پیرامون پول، نظام تخصصی دانش و اعتماد تفسیر شد. بنابراین اگر بیماران نتوانند به پزشک و یا به عبارت دقیقتر، جایگاه پزشک اعتماد کنند، مخاطرات ناشی از تهدید جانی آنها در صورت عدم توجه به توصیههای پزشک و ابتلای به بیماری، موجب ناامنی هستیشناختی میشود.
- تعامل؛ پزشکمحوری؛ بیمارمحوری؛ الگوی مشارکتی؛ تحقیق کیفی
ارجاع به مقاله
مراجع
Kotobi M. Sociology of desease and medicine. Translated by Adam P. Tehran: Nei Publication; 2006: p.151-152. [Persian]
Banihashemi K. Cognition and Optimization the doctor-patient relationship. Ethics in Science & Technology 2006; 1(1): 55-60. [Persian]
Bahar S, Mohammad Ebrahimi Z, Roshan B, Babamahmoodi F. Professional presumptuousness of doctors and gender role on doctor-patient communication. Language Related Research 2015; 6(2): 129-150. [Persian]
Roter DL, Stewart M, Putname SM, Lipkin MJ, Stiles W, Inui TS. Communication patterns of primary care physicians. JAMA 1997; 277: 350-356.
Stewart M, Brown J, Weston W, McWhinney I, McWilliam C, Freeman T. Patient-centered medicine: transforming the clinical method. London: Sage; 1995.
Shafati A, Zahedi MJ. Sociological Analysis of the Doctor-Patient Relationship (A qualitative study in the city of Ahvaz, Iran). Iranian Journal of Social Studies 2014; 1(8): 107-139. [Persian]
Bahar S, Mohammad Ebrahimi Z, Roshan B, Babamahmoodi F. The influence of doctor-patient verbal interaction on patient satisfaction. Language Research 2016; 8(20): 69-84. [Persian]
Asemani O. A review of the models of physician-patient relationship and its challenges. Iranian Journal of Medical Ethics and History of Medicine 2011; 5(4): 36-50. [Persian]
Ahangari F. Ethical interaction between physician and society in ancient Iran. Ethics in Science & Technology 2006; 4(3-4): 49-53. [Persian]
Burk S. The Doctor - Patient Relationship: An Exploration Trainee Doctors Views. [Master Thesis]. Birmingham: Birmingham University; 2008.
Warner MM. Conflicts in the Doctor/ Patient Relationship: A short Research Report. Canadian Family Physician 2013; 21(9): 67-69.
Sabori M. Sociology. Translated by Giddens A. Tehran: Nei Publication; 2004.
Nueman N. Basics of Social Research: Qualitative and Quantitative Approaches. Boston: Pearson Education, Inc; 2007. p. 270-271.
Smelser NJ. The Social Edges of Psychoanalysis. Berekley: University of California press; 1998.
Ritzer G. Modern Sociological Theory. New York: McGrawHill; 2008.
Mohammadian A. Studying How Pain is Expressed by Persian Speakers According to Halliday’s Model. [Ph.D. Thesis]. Mashhad: Ferdowsi University of Mashhad; 2010. [Persian]
- چکیده مشاهده شده: 240 بار
- PDF دانلود شده: 109 بار