برچسبگذاری محصولات اصلاح ژنتیکی؛ موضوع اختلاف نظام حقوقی اتحادیه اروپا و ایالات متحده
مجله اخلاق زیستی- علمی پژوهشی,
دوره 6 شماره 20 (1395),
22 September 2016
,
صفحه 145-166
https://doi.org/10.22037/bioeth.v6i20.13951
چکیده
زمینه و هدف: موضوع برچسبگذاری محصولات اصلاحشده ژنتیکی (Genetically Modified) مهمترین موضوع بحثبرانگیز در حوزه این محصولات میباشد. در واقع اختلاف دیدگاهها بر سر این است که آیا الصاق برچسب بر روی این محصولات که بیانگر تراریختهبودن آن است، باید اجباری باشد یا اینکه تولیدکنندگان در این خصوص مختارند؟ ضرورت تبیین این موضوع در این است که مصرفکننده حق دارد بداند آیا محصولی را که خریداری میکند، به صورت طبیعی تولید شده است یا در ساختار ژنتیکی آن تغییراتی صورت گرفته است تا سپس دست به انتخاب آگاهانه محصول بزند. یکی از مناسبترین شیوههای آگاهسازی مصرفکننده در این خصوص، الصاق برچسب حاوی تراریختهبودن بر روی محصول مورد نظر است. هدف از این پژوهش این است که با مقایسه دو سیستم برچسبگذاری ایالات متحده و اتحادیه اروپا، بهترین شیوه در خصوص برچسبگذاری محصولات تراریخته تبیین شود.
روش: روش تحقیق این مقاله از گونه توصیفی ـ تحلیلی است و اطلاعات مورد نظر با استفاده از فیشبرداری گردآوری شده است، سپس اطلاعات مذکور با توجه به قوانین و مقررات نظامهای حقوقی ایالات متحده و اتحادیه اروپا و نیز موافقتنامههای سازمان تجارت جهانی در خصوص برچسبگذاری محصولات تراریخته، مورد تحلیل قرار گرفتهاند.
یافتهها: در حال حاضر در رابطه با برچسبگذاری محصولات تراریخته دو سیستم عمده وجود دارد. از یکسو قوانین ایالات متحده هیچ گونه الزامی را در خصوص برچسبگذاری این محصولات اعمال نمینماید (برچسبگذاری اختیاری)، اما از سوی دیگر اتحادیه اروپا به طور سختگیرانهای تولیدکنندگان را ملزم به برچسبگذاری محصولات مزبور مینماید (برچسبگذاری اجباری).
بحث و نتیجهگیری: نهایتاً آنچه از بررسی رویکردهای مختلف استنباط میشود، این است که با توجه به دو حق اساسی مصرفکننده، یعنی حق دانستن و نیز حق انتخاب، باید رویکرد اتحادیه اروپا، یعنی سیستم برچسبگذاری اجباری را، مناسبترین شیوه موجود در خصوص برچسبگذاری محصولات تراریخته دانست.
- دستکاری ژنتیکی؛ تراریخته؛ برچسبگذاری اجباری؛ برچسبگذاری اختیاری
ارجاع به مقاله
مراجع
Royal Commission on Genetic Modification. Report, Chapter 12, Liability Issues; 2001. Available at: http://www.mfe.govt.nz/publications/hazards/ report-royal-commission-genetic-modification. Accessed August 14, 2016.
Nakhjavani R. [Legal Aspects of Gene Technology]. Cain B (Author). Tehran: Ganje Danesh Publications; 2005. p.25-267. [Persian]
Rahmani Manshadi H. Civil liability arising from genetic research. PhD Dissertation. Tehran Iran: Shahid Beheshti University; 2014. p.240. [Persian]
FAO Ethics Series; 2001. Available at: http://www.fao.org/docrep/ 003/X9602E/X9602E00.HTM. Accessed August 14, 2016.
Mackenzie R, Guilmin F, La Viña A, Werksman J, Ascencio A, Kinderlerer J, et al. An Explanatory Guide to the Cartagena Protocol on Biosafety. Environmental Policy & Law Papers. 2th ed. Gland, Switzerland; Cambridge, UK: World Conservation Union (IUCN); 2003. p.123-128.
Zarrilli S. International Trade in Genetically Modified Organisms and Multilateral Negotiations - A new Dilemma for Developing Countries. Geneva: United Nations Conference on Trade and Development (UNCTAD), United Nations; 2005. p.23-33.
Guzman AT, Pauwelyn Joost HB. International Trade Law. 2th ed. Netherlands: Alphen aan den Rijn, Aspen Publishers; 2012. p.575.
Fredland JS. Unlabel their Frankenstein Foods! Evaluating a U.S. Challenge to the European Commission’s Labeling Requirements for Food Products Containing Genetically-Modified Organisms. Vanderbilt Journal of Transnational Law 2000; 33: 183-202.
Winickoff D, Jasanoff S, Busch L, Grove-white R, Wynne B. Adjudicating the GM food Wars: Science, Risk and Democracy in World Trade Law. Yale Journal of International Law. 2005; 30(1): 81-123.
Rajab Beygi M, Dindoost AM, Abbaspoor MR. Codex Alimentarius, principles and concepts. Karaj: Organization of Agriculture Jahad; 2004. p.16.
Appleton AE. The Labeling of GMO Products Pursuant to International Trade Rules. New York University Environmental Law Journal 2000; 8(3): 566-578.
Rifkin J. Genetically Modified food, a controversial subject between the U.S and the E.U. Seyahate gharb 2004; 18: 11-28. [Persian]
Mereu C. Schizophrenic Stakes of GMO Regulation in the European Union. European Journal of Risk Regulation 2012; 3(2): 202-211.
Burchett P. A Castle in the Sky: The Illusory Promise of Labeling Genetically Modified Food in Europe. Penn State International Law Review 2004; 23(1): 173-201.
Federici V. Genetically Modified Food and informed Consumer Choice: Comparing U.S. and E.U Labeling Laws. Brooklyn Journal of International Law 2010; 35(2): 515-562.
Grossman MR. The Coexistence of GM and Other Crops in the European Union. Kansas Journal of Law & Public Policy 2007; 16: 324-392.
Mahdizadeh MA, Rabiee M, Alebuyeh M, Rastegar H. Labeling Genetically Modified Food and consumer’s rights. Iran J Med Law 2011; 5(16): 115-129. [Persian]
Miskiel FJ. Voluntary Labeling of Bioengineered Food: Cognitive Dissonance in the Law, Science and Public Policy. California Western Law Review 2001; 38(1): 223-254.
Choi JS. Law and the Risk Analysis of Genetically Modified Crops in the United States, the European Union, and South Korea: Balancing Market Access with the Protection of Human Health and the Environment. Bloomington, Indiana: Indiana University press; 2006. p.182.
Robertson E. Finding a Compromise in the Debate over Genetically Modified Food: An Introduction to a Model State Consumer Right-To-Know Act. Boston University Journal of Science & Technology Law 2003; 9(1): 156-164.
Sifferlin A. California fails to pass genetically modified foods labeling initiative. 2012. Available at: http://edition.cnn.com/2012/11/08/health/ california-gm-foods/. Accessed August 14, 2016.
Kysar DA. Preferences for Process: The Process/Product Distinction and the Regulation of Consumer Choice. Harvard Law Review 2004; 118(2): 525-529.
Chen CCH. Labeling Genetically Modified Food-Comparative Law Studies from Consumer’s Perspective. National Taiwan University Law Review 2006; 1(1): 1-44.
Strauss DM. Feast or Famine: The Impact of the WTO Decision Favoring the U.S. Biotechnology Industry in the EU Ban of Genetically Modified Foods. American Business Law Journal 2008; 45(4): 775-826.
Bostrom M. Public Knowledge, Digesting Public Opinion: A Meta-Analysis of Attitudes toward Food, Health and Farms. Washington: Frameworks Institute; 2005. p.1-30.
Nauheim DA. Food Libeling and the Consumer’s Right to Know: Give the People What They Want. Liberty University Law Review 2009; 4(1): 97-133.
Beales JH. Modification and Consumer Information: Modern Biotechnology and the Regulation of Information. Food and Drug Law Journal 2000; 55(1): 105-118.
Hansen M. Genetically Engineered Food: Make Sure it’s Safe and Label it, in Genetically Modified Organisms in Agriculture-Economics and Politics Edited by Gerald C. Nelson. San Diego, Calif: Academic Press; 2001.p.255.
Kazemi AH, Abbasi M. Genetically Modified Foods and consumer’s rights. Iran J Med Law 2007; 1(3): 158-190. [Persian]
Park WS. Analysis of Consistency of Korea’s LMO-Related Regulation with WTO TBT Agreement. Chungang Law Review 2010; 12(4): 4-12.
Keane S. Can a consumer’s Right to Know Survive the WTO? The Case of Food Labeling. Transnat’L L & Contempt. Probs 2006; 16: 291-329.
Zainol ZA, Nordin R, Akpoviri FI. Mandatory labelling of genetically modified (GM) foods. International Environmental Agreements: Politics, Law and Economics 2015; 15(2): 199-216.
- چکیده مشاهده شده: 225 بار
- PDF دانلود شده: 96 بار